น้องๆ เคยได้ยินไหมครับว่า ภาพที่สมบูรณ์เนี่ยต้องมี “เรื่องราว” ในตัวเอง น้องๆหลายคนอาจจะสงสัยว่าภาพบางภาพมันจะมีเรื่องราวได้ยังไง เรื่องราวที่พี่บอยได้พูดถึงนั้นอาจจะ ไม่ต้องรูปแบบที่เป็นรูปธรรม หรือชัดเจนมากก็ได้ แต่อาจจะเป็นการที่ช่างภาพ ได้จินตนาการให้ ผู้ชมจินตนาการตาม
ใส่อารมณ์ให้ถาพ อาจจะสื่ออารมณ์ของตัวแบบได้โดย ให้ตัวแบบแสดงสีหน้า ท่าทาง ที่แสงออกมาทางใบหน้า แววตา มือ เท้า เรียกว่าเป็นภาษากาย
ภาษากายที่แสดงออกมาถือเป็นภาษาสากล(สังเกตได้จากตอน เราคุยกับชาวต่างชาติ แล้วเราชี้โบ๊ชี้เบ๊ แล้วเค้าเข้าใจ ฮ่าๆ ) จะสื่อให้รู้ว่า กำลัง โกรธ ดีใจ เศร้า อมทุกข์ อกหัก ให้คนดูรู้สึกคล้อยตามไปกับภาพ
แต่การที่จะให้ ตัวแบบ แสดงอารมณ์ได้ตามที่เราต้องการนั้น ไม่ใช่ง่ายครับน้องๆ นักแสดงเวลาจะเข้าสู่บทเศร้า เขายังต้องใช้เวลาบิ๊ว อารมณ์เลย ดังนั้น เพื่อที่จะให้ตัวแบบแสดงอารม์ได้สมจริง ตัวช่างภาพเองนั่นแหละ ต้องเป็นผู้ที่สร้างอารมณ์ให้ตัวแบบ ไม่ว่าจะเป็นการพูดเรื่องตลกให้ขำๆ ชวนคุยหยอกล้อ (ถ้าจะเอาอารมณ์เศร้าไม่จำเป็นต้องไปดุตัวแบบนะครับ เดี๋ยวจะไม่ได้ถ่ายต่อ ฮ่าๆ )
ถ้าเราไม่ถนัดในการสร้างอารมณ์ให้นางแบบ แล้วเราจะทำยังไงดีล่ะ ? ไม่ยากครับ เราก็สามารถใช้โทนสีแสดงอารมณ์แทนได้ครับ :D ลองมาดูตัวอย่างภาพกัน
ที่มา Mthai
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น